Η αυλαία πέφτει...


             Η  χρονιά μας  έφτασε  στο  τέλος  της ! Κάνοντας  τον  απολογισμό  μας  τα  ευχάριστα  συναισθήματα  επικρατούν! Το  σχολείο  μας  προσπάθησε  να δημιουργήσει  ένα  περιβάλλον οικείο ,φιλικό ,δημιουργικό  ώστε  να  μπορέσουμε να  ανασάνουμε  από  την  πίεση των  μαθημάτων και  να  εμπλουτίσουμε  την εκπαιδευτική  διαδικασία  και  με ενδιαφέρουσες   δράσεις !

  •        Επίσκεψη στην  Εφημερίδα  των Συντακτών με σκοπό  την  ενημέρωση για  τα  συνεταιριστικά  προγράμματα στο χώρο  των  ΜΜΕ ( προβληματιστήκαμε για  τον  ρόλο  των  ΜΜΕ στη σύγχρονη  κοινωνία και  πήραμε  μια  γεύση για  το  ...δύσκολο  εγχείρημα της  αυτοδιαχείρισης)


  •      Παρακολούθηση εκπαιδευτικού προγράμματος με  θέμα  την Προσφυγική  κρίση στο   Ίδρυμα  Λασκαρίδη (προσεγγίσαμε το  θέμα  των  προσφύγων  από διάφορες πλευρές και  συνειδητοποιήσαμε είναι  ένα θέμα  που  αφορά  όλους  μας μια  και το  σύμπαν στο  οποίο  ζούμε  είναι ...μεταβλητό)


  •      Ενημέρωση για  τις  σχολές και τα τμήματα από  τους  αρμόδιους  καθηγητές  του  Παντείου Πανεπιστημίου( ακούσαμε  ενδιαφέροντα  πράγματα που , ίσως ,  βοηθήσουν στην  επιλογή σχολής σε  μια  μετέωρη  αγορά  εργασίας!!)



  •     Συμμετοχή  στους  αγώνες    Αυθόρμητου  Λόγου(  πειραματιστήκαμε  με κέφι ,  φαντασία  ,σπιρτάδα και  ...πρωτοτυπία)




         Μπορεί    αυτά να  μην είναι  όλα , όσα  θα θέλαμε  να πραγματοποιήσουμε μέσα  στη  χρονιά. Είναι , όμως , μια  προσπάθεια να χτίσουμε  ένα  σχολείο ,με  τα  πενιχρά μέσα  που  διαθέτουμε  (και  δεν  εννοώ  την υλικοτεχνική  υποδομή,γιατί  όσον  αφορά αυτό  το  κομμάτι είμαστε  τυχεροί  στο  6ο ΓΕΛ Καλλιθέας), δημιουργικό ,ανοικτό  στην κοινωνία .Ένα  σχολείο  που  θα  αγκαλιάζει  τους  μαθητές μας και  δεν  θα  τους  προκαλεί  άγχος ,ανία, ασφυξία.Δεν  ξέρουμε  σε  ποιο  βαθμό  το  καταφέραμε !Θέλουμε  να  πιστεύουμε  ικανοποιητικό!Του  χρόνου θα προσπαθήσουμε  περισσότερο!!!

..........και  μια μικρή  αφιέρωση στους νέους  που ονειρεύονται,ελπίζουν,διεκδικούν και  ...μας  εμπνέουν!!!

Ο. Ελύτης, [Είσαι νέος]

«Είσαι νέος – το ξέρω – και δεν υπάρχει τίποτε.
Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.
Όμως ε ί σ α ι. Και την ώρα που
Φεύγεις με το ‘να πόδι σου έρχεσαι με τ’ άλλο
Ερωτοφωτόσχιστος
Περνάς θέλεις – δε θέλεις
Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα
Εναντίον μας. Όσο η φωνή σου αντέχει.
Πώς της παρθένας το τζιτζίκι όταν το πιάνεις
Πάλλονται κάτω απ’ το δέρμα σου οι μυώνες
Ή τα ζώα που πίνουν κι ύστερα κοιτούν
Πώς σβήνουν την αθλιότητα: ίδια εσύ
Παραλαμβάνεις απ’ τους Δίες τον κεραυνό
Και ο κόσμος σου υπακούει. Εμπρός λοιπόν
Από σένα εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.»
(ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ» Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ)









Σχόλια

  1. Παρήγορο, ελπιδοφόρο, τονωτικό, να βλέπεις εκπαιδευτικούς που χτίζουν γέφυρες, ανοίγουν παράθυρα, που προτείνουν φως "όσο η φωνή τους αντέχει". Συγχαρητήρια για ό,τι προσπαθείτε. Πολλά μάτια ακουμπάνε τρυφερά πάνω σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις