........ελεύθεροι να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.

Γράφει ο μαθητής της Α΄τάξης, του σχολείου μας
Δημήτρης Ευθυμίου

      "Στην κοινωνία που ζούμε, οι νέοι είναι παγιδευμένοι στα όνειρα και στους στόχους που οι μεγαλύτεροι έχουν θέσει γι΄αυτούς. Ζουν με το άγχος της αποτυχίας εκπλήρωσης των προσδοκιών των γονιών τους, κάτι που τους καταστρέφει ψυχολογικά. Νιώθουν πως όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω τους και η κάθε "κίνησή" τους κρίνεται.
        Πώς, λοιπόν, θα μπορέσει ένας νέος  που κάποτε, σε πολύ μικρή ηλικία, έκανε τρελά όνειρα για το μέλλον να συνεχίσει να ζει κάτω από τέτοια πίεση;  Δεν θα συνεχίσει, είναι η απάντηση. Κάτι θα αλλάξει. Τότε, όταν "δε πάει άλλο", οι νέοι κάνουν την επανάστασή τους. αυτού του είδους την επανάσταση την εκφράζουν με πολλά μέσα. παράξενο ντύσιμο, ιδιόρρυθμη διάλεκτος και απόρριψη στερεοτύπων είναι λίγα απ΄αυτά. Όποιο και αν είναι το μέσο έκφρασής τους, θα φροντίσουν να γίνουν αντιληπτοί  από την κοινωνία. 

https://sofiaepimorfosi2.blogspot.gr/2013/03/blog-post_27.html

          Αν δεν γίνουν, άλλωστε, δεν θα έχει νόημα αυτή η αντίδραση, αφού αυτή είναι η "φωνή" τους. Στους πιο μεγάλους και ιδιαίτερα στους γονείς δεν αρέσει η ιδέα μιας τέτοιας επανάστασης. Δεν είναι και αυτό ανησυχητικό όμως; Δεν θα έπρεπε οι γονείς να αφήσουν τα παιδιά τους να εκφράζονται όπως αυτά θέλουν; Δεν θα έπρεπε να να είναι υπερήφανοι που δεν φοβούνται τις γνώμες των άλλων και δεν κολλάνε σε στερεότυπα, τα οποία με τον καιρό "γκρεμίζουν"; 
       
         Και, πηγαίνοντας πίσω στην αρχή της επανάστασης θα έπρεπε να θυμούνται πως αυτοί είναι υπεύθυνοι γι΄αυτή την αντίδραση και πως αν δεν καθοδηγούσαν τα παιδιά τους στα "μονοπάτια",   που αυτοί επέλεξαν,  τίποτα δεν θα είχε γίνει. Μήπως για τους γονείς, ήρθε η  ώρα να καταλάβουν πως οι νέοι θα έπρεπε να είναι ελεύθεροι να κυνηγήσουν τα όνειρά τους;"