ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΡΟΒΑΤΟ

Η μέρα άνοιγε και ο ήλιος έβγαινε χρυσός

Η μέρα άνοιγε και τα όνειρα που ξύπναγαν

σαν ήλιος φωτεινός

Ο κόσμος άλλαξε με τα όνειρά μου σταθερά

τα όνειρα που γνώρισα κάπου στα σκοτεινά

Εκεί που οι άλλοι δεν μπορούσαν να τα δουν

Εγώ εκεί τα αντίκρισα μέσα στην ερημιά

Τα όνειρα που με έφτασαν σήμερα ως εδώ 

Τα όνειρα που πίστεψα και με έλεγαν χαζό

Αυτά τα όνειρα τα κλείδωσα βαθιά μες στην καρδιά 

και στο γκρεμό τα πέταξα εκείνα τα κλειδιά

Και υποσχέθηκα να μην τα ξαναβρώ 

και ας με φωνάζουν ονειροπόλο και τρελό.

Τα όνειρα που ποτέ δεν τα ξεχνώ 

Είναι αυτά που έκαναν τον κόσμο πιο λαμπερό

Είναι τα όνειρα  που με έφτασαν σήμερα πιο ψηλά

Είναι τα όνειρα που έζησα και πέθανα γι΄αυτά.

                                                                ένα ποίημα μαθητή του σχολείου μας

Ευχόμαστε ένα Καλό Καλοκαίρι 

με τα μάτια αυτού του παιδιού

που βλέπει τα καραβάκι να έρχεται 

που χαίρεται το γαλάζιο της θάλασσας

ακουμπώντας σταθερά στο καφετί της άμμου

φορώντας το κόκκινο του πάθους.....

και ..... ραντεβού το Σεπτέμβρη

με τη σχεδία μας να πλέει σε καινούργια νερά.

Υ.Γ ένα μεγάλο ευχαριστώ για τους φίλους που μας επέτρεψαν να μοιραστούμε μαζί σας την φωτογραφία του μωρού τους και , φυσικά, στην Κωνσταντίνα που ομορφαίνει συνεχώς το σχολείο μας.