Σχεδια για ένα καλοκαίρι

Τετάρτη βράδυ, στο θερινό "σινε σχολείον", παραδοσιακά, στο αίθριο.

Παρασκευή στην αυλή, η παράσταση για τον Ελύτη και ο αποχαιρετισμός στα τριτάκια και σε κάποιους καθηγητές που φεύγουν.

Μαζευόμαστε. Διαθέσεις πιο καλοκαιρινές. Μερικοί φοιτητές, καθώς οι εξεταστικές σιγά σιγά τελειώνουν και επιστρέφουν στα πάτρια εδάφη. Μαθητές, καθηγητές, φίλοι, όλοι μαζί. Ανταλλάσσουμε κουβέντες και χαμόγελα. Πολλές φορές τα μάτια λένε αυτά που τα στόματα δεν τολμούν. Σχέδια για το καλοκαίρι, για το αύριο. Μικροί, πρόχειροι απολογισμοί. Αναμνήσεις. Σε πολλούς ένας μόνιμος κόμπος στο λαιμό.

Χαιρετάμε τη χρονιά, τους φίλους που κάναμε, συνοδεύοντάς τους με ευχές. Κι η αίσθηση του αποχωρισμού βαραίνει τα πόδια και υγραίνει τα μάτια.

            Νιώθω έτσι πως τα καταφέραμε κι αυτή τη χρονιά. Καταφέραμε να ξαναπλώσουμε ένα δίχτυ αγάπης, έγνοιας, συντροφικότητας. Να νοηματοδοτήσουμε το σχολικό χώρο, να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας.

         Κάπως έτσι και με τη σχεδία μας. Ταξιδεύοντας στα χίλια κύματα άλλος χάνεται, άλλος γαντζώνεται απ  αυτή, στεριές πλησιάζουν και στεριές απομακρύνονται, μέρες φιλόξενες με αεράκι πρίμο και μέρες κακιασμένες να μας τσακίζουν, όπως κι αν έχει, ο περίπλους της συνεχίστηκε κι αυτή τη χρονιά – σημείο αναφοράς πια για τους επιβάτες της, επτά χρόνια κιόλας από τον απόπλου της.

            Ρίχνουμε άγκυρα σε απάνεμο όρμο, να ξεκαλοκαιριάσουμε.

            Και έχει ο Σεπτέμβρης.

            Καλό καλοκαίρι σε όλους.