Φωτογραφίες, παρόν που γίνεται παρελθόν!
Ποιος από εμάς δεν έχει τραβήξει έστω μία φωτογραφία;
Ποιος από εμάς δεν θέλησε να απαθανατίσει ένα συναρπαστικό τοπίο ή κάτι άλλο που του φάνηκε παράξενο και ταυτόχρονα τρομαχτικά ωραίο;
Λένε ότι μια εικόνα αξίζει όσο 1000 λέξεις. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που μας αρέσει να τραβάμε φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες μπορούν να αιχμαλωτίσουν τις στιγμές πολύ καλύτερα απ' ότι μπορούν οι λέξεις. Τώρα, αν η ζωή μας είναι μία σειρά από φωτογραφίες στο άλμπουμ του χρόνου, πως ξέρουμε ότι οι κάποιες από τις καλύτερες δεν έχουν ήδη τραβηχτεί;
Λένε ότι μια εικόνα αξίζει όσο 1000 λέξεις. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που μας αρέσει να τραβάμε φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες μπορούν να αιχμαλωτίσουν τις στιγμές πολύ καλύτερα απ' ότι μπορούν οι λέξεις. Τώρα, αν η ζωή μας είναι μία σειρά από φωτογραφίες στο άλμπουμ του χρόνου, πως ξέρουμε ότι οι κάποιες από τις καλύτερες δεν έχουν ήδη τραβηχτεί;
Η δεύτερη φώρο είναι οοοοοοοολα τα λεφτά!!Καταπληκτική φώτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΣΦΡΗΣΗ. ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΗΧΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΠΩΣ ΤΙΣ ΧΟΡΤΟΠΙΤΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ, ΕΛΙΣΣΩΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΕΙ. ΒΟΤΑΝΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ, ΑΡΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΠΑΧΑΡΙΑ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΒΡΕΦΙΚΗ ΜΩΡΟΥΔΙΛΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ. ΑΣΕ ΠΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ...ΕΡΩΤΑ!!!
Δύσκολα ερωτήματα, όρθιο πτώμα! Ειδικά στο τελευταίο, αδυνατώ να απαντήσω. Αλλά και πόση ανατριχίλα, όταν συνειδητοποιείς ότι κάποιες από τις ωραιότερες φωτογραφίες της ζωής σου τις έχεις ήδη τραβήξει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει. Θα συνεχίσω να τραγουδάω εκείνους τους μελοποιημένους στίχους του Χικμέτ που λένε πως "τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα (...) κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο ωραίο απ' όλα, δε στο 'χω πει ακόμα"
Επί τη ευκαιρία, να συστήσω το πολύ ωραίο βιβλιαράκι του Δημοσθένη Κούρτοβικ "Τετέλεσται", το οποίο έχει για υπότιτλο "21 ιστορίες για τον αιώνα που φεύγει". Πρόκειται, βέβαια, για τον 20ο αιώνα. Και είναι βασισμένη η καθεμία ιστορία σε μια φωτογραφία.
Στον πρόλογο βλέπουμε ότι ο συγγραφέας του θεωρεί τις φωτογραφίες όχι τόσο ως μνημονικό βοήθημα, αλλά ως υπαινιγμό μιας κρυμμένης αλήθειας.
Σ' ευχαριστούμε για την ανάρτηση, πτωματάκι!
Πολύ ωραία τα λες, για τις φωτογραφίες,όσο για τις καλύτερες;;; Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό ως έννοια, μια που κάθε στιγμή που φυλακίζεις σε μια φωτογραφία, παίρνει άλλες διαστάσεις όταν τη βλέπεις αργότερα! Ζήτω το παρόν, λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοσταλγία οι αναμνήσεις του παρελθόντος,γλυκά απομεινάρια του παρόντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί να εγκλωβιζόμαστε στη σκέψη ότι δε θα ξαναζήσουμε στιγμές εξίσου όμορφες και ομορφότερες όσο οι "καλύτερες" που χαρακτηρίζεις ;
Έτσι εμείς εμποδίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό να παγιδεύεται στο παρελθόν και το παρόν μας να αποτελείται απ αυτό.
Φυσικά το παρόν αποτελείται από το παρελθόν μας :) Δεν το κυριαρχεί όμως.
Στην υγεία του κάθε τι καινούριου λοιπόν,στην υγεία των ομορφότερων αναμνήσεων και μετέπειτα στιγμών!!! :D